بازگشت
انتخا با ت انگلستان وپرابلم هاي توني بلر
ويرايش وتلخيص از استاد صباح ويرايش وتلخيص از استاد صباح


بزرگترين دشمن بلر در انتخابات روز پنج شنبه( 5 ماه مي) نه مايكل هوارد است نه چارلز كندي. تمام همه پرسي ها نشان مي دهند كه اكثريت مردم هنوز او را كانديداي برتر نخست وزيري مي دانند. بزرگترين رقيبي كه بلر بايد با آن دست و پنجه نرم كند، خود اوست. او بايد بر همه بلرهاي ديگري كه مورد غضب مردمند غلبه كند. يكي از رقباي او، «بلر ابهام برانگيز» است كه تمام زخم ها و اشتباهات، نارضايتي ها و شبهات هشت سال كارش در نخست وزيري را بردوش مي كشد. بلر جنگجو را نيز دارد كه هيچ گاه به خاطر دخالت در جنگ عراق بخشيده نمي شود. آخرين و تازه ترين رقيب او نيز «بلر دروغگو» است كه محافظه كارا ن از او براي وارد كردن ضربه هاي آخر پيش از انتخابات استفاده مي كنند. بلر در واكنش به اقدامات اخير محافظه كاران مي گويد: «من هميشه معتقدم كه وقتي مردم به سوء استفاده از افراد روي مي آورند بدين معناست كه بازي را باخته اند. من به مبارزات هوارد اهميتي نمي دهم چرا كه مي دانم او موفق نمي شود. مبارزات محافظه كاران با هدف حمايت از خود انجام نمي شود بلكه به گفته بلر با هدف بد نام كردن رأي ما، و حتي راندن آن به سوي ليبرال دموكرات ها انجام مي شود تا خودشان غير مستقيم پيروز شوند. بلر حين گفتگو چندين بار به اين موضوع برمي گردد. او اميدوار است كه مردم تاكتيك هاي محافظه كاران را درك كنند و بفهمند كه اين انتخابات رفراندوم او نيست بلكه انتخاب بين حزب محافظه كار و كارگر است. او مي گويد: سؤال اين است كه آيا بالاخره بخشي از اين گل و لاي خواهد چسبيد يا نه و پاسخ صادقانه اين است كه، من نمي دانم. بلر حتي از سوي دوستان خويش نيز مورد انتقاد قرار گرفت. مشاورين سابق او كه از اعضاي ارشد نخست وزيري بودند اخيراً در مورد اينكه او از سال 1997 تا به حال نتوانسته از شرايط استفاده بهينه كند، به او خرده گرفتند. جف مولگان كه زماني مدير واحد استراتژي بود، در جايي مي نويسد كه حزب كارگر جديد در انتخابات موفق تر بوده تا در اصلاحات كشور . بلر در پاسخ مي گويد كه اوايل كارش چالش اصلاحات در بهداشت و آموزش را دست كم گرفته بود و پشيمان است كه چرا ريشه اي تر و سريع تر با آن برخورد نكرده است. چطور مي شود پذيرفت كه پس از هشت سال هنوز هزاران دانش آموز در دبيرستان هاي لندن به دليل كمبود جا ثبت نام نمي شوند.
توني بلر عقيده دارد كه اين مشكلات به تدريج حل خواهند شد. او انتقاد در مورد هدر دادن موقعيت ها براي بهبود اوضاع كشور را نمي پذيرد و مي گويد: «حزب كارگر پيش از اين در چنين جايگاهي قرار نگرفته بود. اين طولاني ترين دوره اي است كه حزب كارگر در دولت به خود ديده است.» بلر مي افزايد: «مشكل ترقي خواهان اين است كه دولت را با ايده آل هايشان مقايسه مي كنند. در صورتيكه اينطور نيست. دولت با تصميمات بسيار سخت و نارضايتي هاي فراواني مواجه است.» او مطمئن است كه مردم بالاخره به اين نتيجه مي رسند كه كشورشان از سال1997 اوضاع بهتري دارد. مقصود بلر تنها اقتصاد و سرمايه گذاري موفق در خدمات دولتي نيست بلكه تغييرات فرهنگي بي شماري در زمان وزارت او اتفاق افتاده است. بلر مي گويد: براي مثال تغييراتي را كه در تبعيض خصوصاً عليه هم جنس بازان انجام شده در نظر بگيريد. درست است كه اين مسئله در انتخابات خيلي كليدي نيست، اما نشانگر تحول اجتماعي است. بلر همچنين به موضع حزب محافظه كار در مورد مهاجران و كمپ هاي پناهندگان اشاره مي كند و اوضاع امروز آنها را به مراتب بهتر مي داند. وقتي از بلر پرسيده شد كه در مورد انتقالش چه موضعي دارد و آيا مانند خوزه ماريا ازنار، نخست وزير سابق اسپانيا و دوست بلر عمل خواهد كرد، پاسخ منفي نداد. ازنار حتي پس از اينكه حزبش رهبر ديگري را برگزيد، همچنان نخست وزير باقي ماند. معمولاً رهبراني كه مدت طولاني در مقام خود باقي مي مانند انرژي و خلاقيت خود را از دست داده، عملاً ناكارآمد مي شوند. پس چرا بلر فكر مي كند كه انتخابش براي سومين بار كار درستي است . بلر در پاسخ كمي فكر كرده و مي گويد: من نمي گويم كه با سياست هاي تاچر موافقم، اما دولت سوم او در سه سال اول به اندازه دو دوره قبل راديكال عمل كرد.
بسياري تاچر را يك نمونه خطرناك مي دانند چرا كه سومين دوره نخست وزيري اش فاجعه آميز بود. بلر مي گويد تصميم ندارد مثل تاچر عمل كند و عقيده دارد كه حزبش تنها حزبي است كه براي دولت برنامه اي بسيار جدي دارد. بسياري از مردم عقيده دارند كه فاجعه دولت بلر همين حالا نيز با الحاق او به جورج بوش در جنگ عراق اتفاق افتاده است. نخست وزير عقيده دارد با اينكه احساسات مردم را درك مي كند اما اين مسئله اي نيست كه به سادگي بشود در موردش قضاوت كرد و هرگونه تصميمي در مورد آن كار بسيار مشكلي بود. بلر مي داند كه بسياري از مردم هيچ گاه او را نخواهند بخشيد و به دليل حضور او مايل به شركت در انتخابات نيستند . مردي كه روزي از مردم مي خواست به خاطر او به حزب كارگر ر أي دهند، امروز بايد از آنها بخواهد علي رغم حضور او به حزب كارگر رأي دهند. اقتبا س : آفتاب
May 3rd, 2005


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل بین المللی